Hallo allemaal,

Hier (eindelijk) weer een berichtje van ons! Inmiddels zijn we alweer 2 weken in Kroatië waar we ons goed vermaken!

Toen we vanaf Corfu wilden vertrekken, bleek dat de boten die dag staakten dus moesten we nog een dagje wachten voordat we de boot naar het vasteland konden pakken. We hebben de boot van 9 uur ’s ochtends nog nèt kunnen halen, en zijn daarna direct naar Meteora gereden. ’s Middags hebben we daar de Meteora kloosters bezocht. Dat zijn kloosters gebouwd op hoge rotsen/bergen waar je vroeger alleen via een takel op en af kon (nu hebben ze er wel trappen gelukkig!). Daar hebben we zo’n 3 kloosters bezocht en gewoon een beetje rond gewandeld.

Eind van de middag hebben we nog een stuk gereden naar Kastoria, waar we hebben overnacht aan een groot meer, dicht bij de grens met Albanië.

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken om naar de Nederlandse camping in Albanië te reizen. Ondanks dat veel mensen ons hadden afgeraden om door Albanië te reizen hebben we het toch gedaan, en het viel ons reuze mee! Alleen toen we bij de grens van Griekenland naar Albanië kwamen, hing er een vreemde sfeer. De grenspost zag er erg vervallen uit, er stonden overal oude vrachtwagens en caravans, er liep een man met een stapel groot geld in zijn hand over de parkeerplaats en er was een bermbrand. Dit zag er allemaal nogal eng uit, maar gelukkig mochten we gewoon doorrijden bij de grenspost, we zijn nergens gecontroleerd of aangehouden. De rit naar de camping was zo’n 7 uur rijden. Onderweg zie je nog erg veel mensen met paard en wagen en ezels. Ook zie je er nog veel bunkers in het landschap. De mensen zijn er echt een stuk armer, dat viel ons wel op. Er lopen heel veel mensen langs de weg, en we zijn zelfs een paar keer aangehouden door mensen die dachten dat we een taxi busje waren! Er rijden hier allemaal (oude) volkswagenbusjes als taxi. De wegen waren over het algemeen goed, behalve kleine stukjes.

tanden poetsen en olie peilen tegelijk!

De Nederlandse camping was erg netjes en veilig. We hebben er één nacht gestaan om de volgende ochtend weer verder te rijden via Montenegro naar Kroatië. Montenegro was een stuk rijker dan we gedacht hadden, een mooi land met langs de kust veel hotels, campings en mooie stadjes. Toen we de Europese Unie weer inkwamen (bij Kroatië) werden we meteen gecontroleerd, moest de kofferbak open, etc. Gelukkig mochten we verder en we zijn eind van de middag op een camping gaan staan aan zee.

bewaking voor de deur..

paardje op de camping, gezellig!

De volgende dag zijn we 10 km onder Dubrovnik op een camping gaan staan. Toen we Dubrovnik in wilden gaan konden we nergens een parkeerplek vinden, dus zijn we maar boodschappen gaan doen en weer terug naar de camping gegaan. ’s Middags werd ik ineens niet lekker dus zijn we op de camping gebleven. Ook ontdekten we die dag dat een beugel van de uitlaat gescheurd was. Toen we de camping eigenaar vroegen of hij een garage in de buurt wist, zei hij dat hij een vriend had die vast wel even voor ons wilde lassen. Dus de volgende ochtend hadden we om 9 uur een afspraak met die jongen, hij kwam met zijn gereedschap en lasapparaat naar de camping toe om hem daar ter plekke te maken! Hij ontdekte dat de andere kant ook gescheurd was dus we hadden geluk dat we er optijd bij waren!

De camping lasser

Dubrovnik

Die middag zijn we met de bus naar Dubrovnik gegaan, waar we hebben rondgelopen en ’s avonds uit eten zijn geweest. Op de terugweg moesten we een hele lange trap op om bij de bushalte te komen (dachten wij..). Jelle werd halverwege door een oud omaatje met 3 tassen aangehouden met de vraag of hij de tassen wilde tillen. Ze was heel aardig en probeerde in het Duits en Kroatisch tegen ons te praten, alleen snapte we er niet veel van. Ze woonde op een heel mooi plekje bovenaan de trap met een heel mooi uitzicht over de stad. Toen we er waren vroeg ze of we binnen wilden komen en of we geld wilden, maar dat wilden we niet want we moesten de bus halen! Toen zei ze: ‘Maar de bushalte is beneden aan de trap hoor, niet hier boven!’ Dus zijn we die lange trap helemaal voor niets opgelopen... gelukkig konden we de bus nog wel halen en werden we uitgezwaaid door het Kroatische omaatje, haha.

In een paar dagen zijn we van Dubrovnik naar Istrië gereden. Onderweg hebben we nog op een mooie camping pal aan het strand gestaan, we je supermooi kon snorkelen. Het water was eerst 2 meter diep, maar liep opeens heel stijl af (ongeveer 7 meter diep). Op die rand zaten echt superveel mooie vissen! ’s Avonds hebben we ook nog 2 duitse jongens ontmoet, waarvan er één muzikant was en de ander leraar. Ze hadden die dag ervoor een beer gezien tijdens het ‘hiken’ in de bergen. We hebben zelfs nog een cd van de zanger Johannes gekregen, maar dan moesten we hem wel beroemd maken in Nederland! Helaas was het niet echt onze muzieksmaak, haha..

Voor de rest komen we best veel jongeren tegen met een T3’tje, waarmee we dan weer ervaringen en leuke plekjes uitwisselen, wel leuk!

In Istrië hebben we mijn oom en tante (Eric en Bea) opgezocht die daar in Fazana op een camping stonden. Zei hebben een VW T4 busje, de moderne versie van onze bus. Daar hebben we 3 nachten met hun gestaan, wat erg gezellig was! Daarna zijn wij richting Medulin gegaan. Gister hebben we Rovinje bezocht en vandaag staan we op een camping bij Vrsar. Onze beide stoelen zijn helaas doorgezakt (tja, wat wil je, 15 euro bij de Action haha..) dus het is voor ons ook bijna tijd om weer op huis aan te gaan.. haha. Morgen willen we Porec nog gaan bekijken en daarna zullen we rustig aan richting huis gaan.. Misschien dat we mijn ouders nog ergens opzoeken tijdens hun vakantie, alleen gaan ze pas 12 juli weg dus dat duurt nog even.. ach, we zien wel!

Pivo!

Nou dit was het wel weer zo’n beetje... tot in Nederland!

Liefs Jelle en Meike

Dit verhaal hebben we zo'n 2 weken geschreven..en inmiddels zijn we weer thuis! We konden ons verhaal niet plaatsen omdat de website steeds een foutmelding gaf, vandaag dat we het er nu pas opzetten! Gelukkig is het nu wel gelukt.