Hier zijn we weer, veilig en wel in Griekenland! Het duurde wel even voordat we er waren, want we hadden nogal wat tegenslagen voordat we überhaupt op de boot zaten..

Toen we 16 mei van de camping bij Napels wilden vertrekken, en dus alles compleet ingepakt hadden, zag Meike tijdens het vullen van de watertank ineens flink wat olie onder de auto liggen.. Shit, dus wij weer de hele auto uitpakken om te kijken wat er aan de hand was. Het bleek dat een olieslang van de oliekoeler lek was. We hadden nog maar een half uur om van de camping af te komen, anders moesten we ook betalen voor de volgende dag. Het was duidelijk dat we zo niet konden rijden, dus moest eerst de oliekoeler gedemonteerd worden. En natuurlijk zat het oliefilter muurvast, dus hadden we gereedschap nodig. Wij naar de campingbaas, die niets voor ons kon doen, dus zijn we maar lopend naar de dichtsbijzijnde (een dik half uur lopen) garage gegaan..

Berg op, berg af, over de grote weg zonder stoep (levensgevaarlijk) totdat we bij een Fiat garage aankwamen. Alleen één jongen van kantoor kon een beetje engels, dus die probeerden we duidelijk te maken dat we een oliefilterklem nodig hadden. Ze hadden er maar eentje liggen en die hadden ze eigenlijk zelf nodig. Na wat onderhandelen en smeken kregen we hem toch mee, maar binnen 2 uur moest hij weer in de werkplaats liggen. Dus wij weer half rennend terug naar de camping, toen plotseling de man van kantoor in zijn fiatje voor onze neus stond, hij gebaarde dat we moesten instappen, dus kregen we een lift terug naar de camping, wij blij! Hij heeft ons zelfs nog even geholpen met sleutelen (een echte gentleman!). Na 5 minuten was het ook gepiept, dus kon hij weer verder.

Daarna zelf verder gesleuteld en de oliekoeler gedemonteerd. We wisten dat we zonder oliekoeler niet ver kwamen, omdat anders de motor overhit zou raken, helemaal in bergachtig gebied. Dus we moesten een nieuwe olieslang zien te vinden.. dus besloten om nog een nacht op de camping te blijven en 6 uur internet in te kopen zodat we alle tijd hadden om iets op internet te zoeken. Na wat surfen op het net en wat tips van anderen kwam Jelle op een site van een kraanbedrijf, welke bij de fiatgarage in de buurt bleek te zijn, yes! Dus wij meteen de boel ingepakt en er heen gereden. Daar aangekomen sprak een aardige man ons aan die zelf redelijk goed Engels sprak. Nadat we ons probleem hadden duidelijk gemaakt mochten we ons busje tussen de kranen zetten. Er kwamen 4 monteurs op onze auto af en begonnen driftig te sleutelen. De auto werd echt superhoog opgekrikt, wij helemaal bang dat de auto om zou vallen, maar we waren allang blij dat ze ons wilden helpen dus hielden we braaf onze mond. Ze werkten supersnel en waren allemaal erg aardig, we mochten bij ze in de werkplaats kijken hoe ze onze oude slang keurig op maat namaakten. We hebben espresso met ze gedronken, en er stond zelfs een italiaan (in zijn nette kleren) onze auto te poetsen! Na 3 kwartier was alles gefiktst, tot het olie peilen aan toe. Ze waren helemaal onder de indruk toen we vertelden dat we het busje zelf hadden opgeknapt en er werden grapjes gemaakt dat Jelle natuurlijk de gordijntjes had genaaid en Meike voor de technische dingen had gezorgd, haha. Het kostte ons 50 euro en we konden dus weer verder!

alles weer uitpakken...

afval in Napels

langs de vulkaan Vesuvius!

De volgende ochtend zijn we vertrokken opweg naar Bari. Het was de bedoeling om dit stuk in 2 dagen te rijden, maar toen we halverwege waren was het nog vroeg in de middag, dus besloten we om door te rijden naar Bari. Wel appart, hier zitten de ‘dames van lichte zede' gewoon op een stoeltje aan de weg. Om de halve kilometer zat er wel weer eentje tussen het vuilnis in de berm, beetje vreemd vonden wij. Eind van de middag kwamen we in Bari aan. We waren van plan om de volgende dag de boot te pakken, maar toen er nergens een parkeerplek te vinden was, besloten we om toch maar in de haven te parkeren en opzoek te gaan naar een bootticket. Toen we bij de balie aankwamen bleek het dat de boot om 8 uur diezelfde avond nog zou vertrekken. Dus besloten we maar om meteen die boot te pakken. Toen de baliemedewerkster vroeg wat voor voertuig we bij ons hadden, zeiden we: ‘een kleine camper'. Ze snapte niet wat we bedoelden met een kleine camper, dus moesten we ons busje voor de deur parkeren om hem aan haar te laten zien. Toen Jelle de auto ophaalde, werd hem hevig gecommandeert dat hij daar niet mocht rijden en dus weer terug moest. Ik aan die vrouw uitleggen dat Jelle daar niet mocht parkeren, maar ze wilde niet even de moeite doen om iets verder te lopen om de auto te kunnen zien. Toen we hadden uitgelegd dat we een Volkswagen busje hadden, compleet ingericht als camper, beweerde ze dat we geen camper hadden, wat natuurlijk helemaal nergens op sloeg! Dat betekende dat we niet op het kampeerdek mochten staan (wat betekend dat je mag overnachten in je eigen camper en dus dat je niet een tering dure cabine moet huren). Wij helemaal gefrustreerd, want we hadden toch echt een camper maar die stomme italiaan bleef beweren dat dat niet zo was, en uiteindelijk negeerde ze ons compleet toen wij om uitleg vroegen, echt frustrerend!! Toen we waren afgekoeld hebben we beslote om maar gewoon op het dek te overnachten, aangezien we niet bereid waren om 150 euro te betalen voor zo'n stomme slaapcabine. Dat betekende dat we 15 uur lang ('s nachts) op een stoel moesten bivakkeren. We hadden ons nergens op voorbereid en hadden dus geen spullen mee en we hadden ook nog niet gegeten. We moesten dus avondeten en ontbijten op die stomme boot, terwijl onze koelkast vol met eten zat (waar we dus niet bij mochten). Gelukkig hebben we 's avonds een Belg en een Duits-Ierse vrachtwagenchauffeur ontmoet, waarmee we de avond gespendeerd hebben. De Duits-Ierse man, leek echt sprekend op meneer Broeren, leraar Engels op het Meander College (voor degenen die hem hebben gehad!). Echt supergrappig, hij was ook net zo aardig en grappig, en hij had ook hetzelfde accent en kapsel! Hij bleek ook nog jehova getuige te zijn, maar maakte constant grapjes over het geloof wat nogal tegenstrijdig was. Toen ze hoorden dat we geen slaapplek hadden zijn ze zelfs nog even in hun cabine gaan checken of er niet nog een plaats vrij was voor ons. Helaas was dit niet het geval wat betekende dat we toch op een bankje moesten slapen. Rond een uurtje of drie 's nachts (Griekse tijd) hebben we maar een poging gedaan tot slapen, wat nogal moeilijk ging omdat alle lampen gewoon bleven branden, de tv's aan bleven staan en de obers gewoon doorwerkten. Om vijf uur 's ochtends kwam de boot aan in Igoumenitsa (Griekenland) waardoor we wreed gewekt werden door de luidspreker en het lawaai van de vrachtwagenchauffeurs die aan het ontbijten waren. Wij moesten nog zeven uur verder varen naar Patras. Half dood en brak zijn we maar verplaats naar de vliegtuigstoelen, waar je gewoonlijk 20 euro p.p. meer voor moet betalen. Gelukkig was er geen toezicht. We hebben allebei 3 vliegtuigstoelen in bezit genomen en er overdwars een poging tot slapen op gedaan. Dit ging nogal moeilijk omdat er een of andere Griek echt keihard snurkte waardoor we geen oog dichtdeden....fijn.

daar gaan we..

brak op de boot

het water is wel blauw in Griekenland!

de haven van Bari

Toen na heel wat uurtjes de boot aankwam in Patras, waren we kapot. De vrachtwagenchauffeurs hadden ons nog gewaarschuwd voor het rijgedrag van de Grieken, dat scheen nog 3x erger te zijn dan de italianen. Half slaperig zijn we de auto ingestapt opzoek naar een slaapplek. In Griekenland is het eigenlijk verboden om vrij te kamperen, maar het word wel gedoogd. Na een uurtje rijden vonden we een mooi plekje aan zee, direct achter de duinen. Om 2 uur 's middags zijn we eventjes op bed gaan liggen, maar we werden pas om 8 uur 's avonds wakker, wat erg verwarrend was omdat we nog moesten koken etc... Gelukkig waren we na een dagje strand alweer aardig bijgekomen. De volgende dag hebben we lekker op het strand gelegen, totdat er ineens negen straaljagers over onze kop heenvlogen en ons een vliegtuigshow van ongeveer 20 minuten gaven. Echt supergave stunts, ook met rook in de kleuren van de vlag van Nederland, wat wij natuurlijk erg aardig vonden van de Grieken, haha! Ook vlogen ze figuurtjes met die rook, zoals een palmboon en een hartje met een pijl erdoor, echt gaaf om te zien!

Ook kwam er elke dag een mannetje in zijn pick up wagen langs die 'camperplaats' om brood, fruit, water en groenten te kopen, wat ideaal was want dat betekende dat we niet elke dag boodschappen hoefden te doen. Het mannetje heette 'Christus' en het was nogal een vreemde vent, toen Jelle vertelde dat we uit Nederland kwamen kwam hij meteen met een oranje 'hup holland hup' vlaggetje aanzetten, en ook was hij meteen dikke vrienden met ons... hij noemde mij 'die Blume' en feliciteerde Jelle telkens met het feit dat hij mij als vriendin was. Ik vond het nogal een vies ventje want hij bekeek je echt van top tot teen en zat de hele tijd 'vriendschappelijk' aan je arm. Maargoed, zijn fruit was echt superlekker dus dat maakte een boel goed

We hebben ook nog stiekem gedoucht onder een stranddouche van een of ander resort in de buurt, dus dat scheelde ons weer een camping, haha!
De volgende dag zijn we naar Oud-Olympia geweest. Daar hebben we de opgravingen van de plaats gezien waar vroeger de eerste olympische spelen werden gegeven en waar keizer Nero heeft gewoond. Ook word daar jaarlijks het vuur voor de olympische spelen aangestoken. Daarna nog even wat souvenirwinkeltjes ingelopen, waar ik natuurlijk werd overgehaald door zo'n stomme Griek om iets te kopen... (slecht).

Daarna zijn we weer richting zee gereden opzoek naar een mooi plekje voor de nacht. We moesten even zoeken, maar uiteindelijk aan zee gestopt waar al 4 campers stonden. We stonden pal aan het strand dus konden mooi uitkijken over zee. Tijdens het avondeten verslikte Meike zich ineens toen ze 2 vinnen boven water zag komen. Eerst schreeuwde ze: ‘Een dolfijn! Oh nee, misschien een haai, nee toch een dolfijn!!'. Dus wij snel naar de zee rennen om nog wat foto' s te kunnen maken, maar ze zwommen aardig snel! Ohja, die haai van de vorige keer was gewoon een tak in het water hoor, haha, maar deze dolfijnen zijn wel echt!!

Nu staan we op een camping bij Pylos. Het is vandaag bewolt, maar wel erg warm. We willen kijken of we in de buurt ergens met een bootje dolfijnen kunnen spotten ofzo, maar dat moeten we nog even uitzoeken.

Nou dat was het wel weer voor nu!

Liefs van ons!